De teelt van walnoten

De belangstelling van agrariërs in Nederland en België voor de teelt van walnoten neemt toe. Het telen van walnoten is echter niet eenvoudig. Grondeigenaren, die overwegen er mee te beginnen, dienen zich dus vooraf goed te bezinnen, zeker omdat de teelt de grond jarenlang bezet houdt. Er is helaas weinig hedendaagse Nederlandstalige informatie beschikbaar, waaruit beginnende telers kunnen putten. Er zijn slechts twee deels verouderde publicaties uit 1981 en 1999, beide geschreven door S.J.(Bob) Wertheim. Daarom is er de afgelopen jaren gewerkt aan een nieuwe teelthandleiding

Bij de samenstelling van de ‘De teelt van walnoten’ is gebruik gemaakt van ervaringen die zijn opgedaan op het voormalige Proefstation voor de Fruitteelt te Wilhelminadorp in Zeeland. Verder is informatie ingewonnen bij een aantal ervaren Nederlandse en Belgische telers, kwekers en andere deskundigen. De meeste informatie is gehaald uit vakliteratuur over walnoten afkomstig van onderzoekers in landen, waar al lang een handelsteelt van walnoten voorkomt. Daarbij is onderkend dat de meeste teeltgebieden op lagere breedtegraden liggen dan ons land. De kennis dáár opgedaan hoeft dus niet perse op te gaan in ons koelere klimaat, verbonden aan onze vrij noordelijke ligging. Het is echter de enige beschikbare en relevante kennis.

Deze teelthandleiding beschrijft de actuele stand van zaken over bodem, water, bemesting, rassen, standplaats, plantmateriaal, grondbehandeling, teelt, ziekten en plagen, oogst, bewaring, opslag, afzet en de economie van walnoten. Ook de naamgeving, bestuiving en bevruchting komen aan de orde. De teelt van walnoten staat in toenemende mate in de aandacht. Goede kennis van de teelt is noodzakelijk voor een goede opbrengst van een kwalitatief goede noot.